De
dwangmaticus onder de schrijvers.
Er
is geen tijd, geen tijd, geen tijd. Tijd is een luxe die slapende mensen zich
kunnen veroorloven.
Jij
niet. Jij bent doordrongen van je eigen eindigheid. Zo lang je nog kunt,
schrijf je je ziel uit je lijf.
Je
hebt zo veel te vertellen dat je woorden en zinnen buitelen en botsen.
De
koortsachtigheid van je schrijfdwang houdt je lezers uit hun zuurverdiende
slaap.
Niet
erg. Jij hebt een missie en die missie kan iedere seconde zomaar afgelopen
zijn, zonder enige voorafgaande waarschuwing. Wat zit je hier nog te lezen?
Schrijven
godverdomme!
